Goedkope huismerken zijn in supermarkten voor het eerste groter dan A-merken. Het was vorige week in het nieuws. Bij onze zuiderburen trok friturist Sven Broeckx de aandacht. Buiten de A-merken in zijn frituur De Frietist om, gaat hij via het online merk Be Friet ook B-merken verkopen.
“De A-merkproducten zijn twintig procent duurder, maar zijn absoluut niet twintig procent lekkerder dan die van de B-merken,” zegt Broeckx in een interview met het Vlaamse dagblad Het Nieuwsblad.
Be Friet
Aan het basisconcept van zijn ambachtelijke frituur met de nodige specialiteiten, voegt Broeckx een nieuwe merknaam toe, die los staat van De Frietist. Dat is Be Friet. Het is een online platform waar Broeckx een B-merk assortiment voor afhalen en delivery aanbiedt tegen lagere prijzen dan zijn A-merk producten. Broeckx presenteert Be Friet als een dark kitchen naast zijn vaste bestaande zaak De Frietist.
Basic frituurproducten
De frituurondernemer biedt Be Friet echter ook aan bij collega’s, die verkoopprijzen niet verder willen verhogen omdat ze nu al merken dat de klandizie afneemt. Op de website Be Friet stelt de friturist uit Kortenberg: “Be Friet gaat actief op zoek naar de beste aankoopprijzen van kwalitatieve merken van snacks en sauzen. Het menu zal soms variëren maar ook vrij basic blijven zoals de doorsnee frituur. Zo kunnen de beste frituren van België er een variabele B-lijn bijnemen met beperkte werkuren. De klant geniet van de beste frietjes en de beste prijzen.”
Anno 1830?
De Frietist is een bijzondere frituur met een website zoals je ze zelden ziet in de branche. Je navigeert er doorheen als een mes door zachte boter, de marketing is dik in orde. Zelfs een chatbot voor klantenvragen ontbreekt niet. Zonder blikken en blozen staat er bij de naam De Frietist “anno 1830”. De goede verstaander begrijpt dat dit niet slaat op de frituur in kwestie, maar op de ondertitel “Belgische frietcultuur”. Broecxk baat De Frietist in werkelijkheid uit sinds 2005.
Ook in ons land zijn er ondernemers die spelen met de gedachten hun assortiment te verdelen in premium merken en goedkopere B-merken. Omdat dit de beleving én het rendement van het totale bedrijf potentieel kan ondergraven, is het riskant. Frituurbedrijven zijn immers geen supermarkten met lange schappen vol herkenbare verpakkingen van merken die elk hun eigen klantbeleving hebben.
Veiliger is het dus volgens marketeers om incidentele prijsacties met één of enkele producten te houden om extra klanten over de vloer te krijgen, maar voor de rest van het assortiment gewoon het volle pond te rekenen.
