Sinds zijn dertiende verkoopt Patrick Nieuwveld friet. Bijna 48 jaar is hij; Patrick heeft dus inmiddels 35 jaar achter de rug in het frituurvak. Nog altijd voelt hij zich als een vis in het water. Bij cafetaria Nieuwveld in Hoogvliet draagt Patrick GastFrietheid hoog in het vaandel.
Tekst: Ubel Zuiderveld
Het frituurvak is Patrick met de paplepel ingegoten. Twintig jaar geleden streek hij met een eigen cafetaria neer in een bedrijfsunit bij het grote bus- en metrostation van Hoogvliet. De appel viel daarmee niet ver van de boom; op een andere plek in Hoogvliet hadden zijn ouders een snackbar. De afgelopen jaren maakte Patrick enkele opmerkelijke keuzes. Hij licht ze toe. En natuurlijk vertelt Patrick Nieuwveld wat GastFrietheid precies is.
Wel/niet Kwalitaria
Samen met zijn vrouw Linda, koos Patrick gedurende zijn hele loopbaan, ook in de tijd dat hij met zijn vader samenwerkte, voor het zelfstandig ondernemerschap. In 2013 sloot Nieuwveld zich aan bij Kwalitaria. Patrick vertelt: “Net op het moment dat wij wilden verbouwen, kwam Antonio Stroes van Kwalitaria langs. De marketing en huisstijl, maar ook de burger- en bezorgconcepten van Kwalitaria spraken mij erg aan. Na overleg met Lin, zette ik mijn trots op zij. FFC zag bovendien kans de zaak om te bouwen voor de helft van het bedrag dat ik geoffreerd had gekregen. Dus werden we Kwalitaria. Ik tekende voor drie jaar en bedong dat ik mijn eigen inkoop mocht blijven regelen.”
“Na drie jaar tekende ik opnieuw bij. Naarmate ik langer bij Kwalitaria was, merkte ik dat het jasje toch ging knellen. FFC kan ondernemers prima in het zadel helpen; dat geloof ik écht. Maar als je al zolang zelfstandig bent geweest als ik…. Kijk, uiteindelijk moet je het toch zélf doen. Je zou kunnen zeggen; het is een feestje van Kwalitaria, maar Nieuwveld hangt elke dag zélf de slingers op. We besloten het contract niet voor de tweede keer te verlengen. De afgelopen maanden schakelden we gefaseerd weer helemaal over op onze eigen huisstijl. In goede harmonie zijn we uit elkaar gegaan.”
Tweede vestiging
Verdeeld over twee periodes exploiteerde Patrick een snackbar aan de Slinge in Rotterdam; eerst samen met zijn vader, later met zijn vrouw Linda. “Nadat mijn ouders hun zaak ‘op’ Hoogvliet van de hand deden, kocht mijn vader de snackbar aan de Slinge. Eerst exploiteerde hij de zaak een tijdje met een partner; vervolgens deden we dat samen. Toen mijn dochter werd geboren, deed ik de cafetaria in Rotterdam van de hand. Ik trad in dienst als accountmanager bij Aviko/De Fritesspecialist; ik stond dus ineens aan de andere kant van de counter. Ik heb er veel geleerd. Over de aardappel en frituren, maar zeker ook indexen, inkoop en prijsstellingen. Maar ook over ondernemerschap.”
“Eén bezoekje zal ik nooit vergeten. Ik kwam in een zaak waar een ondernemer aan de bar zat met een bak koffie en een krantje. Geen klant te bekennen. Hij vroeg wat ik kwam doen. Als ik geen afspraak had, moest ik weg wezen, zei hij. Je vraagt je af hoe zo’n ondernemer tegen zijn klanten doet. Twee jaar werkte ik bij Aviko; ik heb er veel van geleerd. Maar toen twintig jaar geleden deze zaak vrijkwam, ben ik toch weer voor mezelf begonnen. Toen ik later de snackbar in Rotterdam er opnieuw bij kreeg, had ik een tijdlang twee zaken. Het beviel me niet mijzelf in tweeën te moeten splitsen. Ik verkocht ‘Rotterdam’ en concentreerde me helemaal op Hoogvliet; ik woon hier vlakbij, dat is gewoon ideaal.”
Aparte bezorgkeuken
Gedurende anderhalf jaar had Nieuwveld op het industrieterrein een aparte bezorgkeuken zonder publieksfunctie. “Toen we bij Kwalitaria kwamen, zijn we begonnen met bezorging. Eerst voorzichtig met één postcodegebied; dat ging best wel goed. Om de bezorging uit te kunnen breiden, kochten we er een lunchroom bij op het bedrijventerrein die we helemaal inrichtten als keuken. We namen er een tweede postcode bij en daarna nog een derde, in Poortugaal. Lin vond het geweldig, die kon daar rustig staan te bakken zonder dat ze werd afgeleid door klanten. Het werkte echt hartstikke goed. Maar ik werd er onrustig van, kon het niet handelen. Dan was ik waar dáár en dan weer híér; dat bezorgde me stress. Toen ik de inventaris goed kon verkopen, heb ik dat gedaan. Toch moet ik zeggen dat ik nog altijd heilig geloof in bezorging vanuit aparte keukens zonder winkelfunctie. Wij bezorgen nu weer gewoon vanuit de hoofdvestiging. In twee postcodegebieden; het derde, Poortugaal, hebben we laten gaan.”
Zaterdag gesloten
Maak je een rondje door de branche, dan ontdek je al snel dat de zaterdag belangrijker werd de afgelopen jaren. Bij veel bedrijven is de traditionele zondagspiek niet meer wat hij was. De nodige cafetariaondernemers noemen tegenwoordig de zaterdag (of vrijdag) hun drukste dag. Cafetaria Nieuwveld is ’s zaterdags gesloten. Deze keuze heeft een historische oorzaak: de traditionele sluitingsdag maandag was voor Nieuwveld namelijk belangrijk. Op deze dag kwamen er veel werknemers lunchen van de kantoorflat pal naast de cafetaria. De kantoorflat staat al enige tijd leeg; de vaste lunchgasten zijn verdwenen. Toch bleef Nieuwveld gesloten op zaterdag. Patrick: “Ik weet dat voor veel cafetaria’s zaterdag een goede dag is. Maar de zaterdag is voor de familie; kijken naar het voetbal van de kinderen enzovoorts. Bovendien verdien ik genoeg; ik heb geen behoefte aan extra spoilers op mijn auto en kan toch maar één biefstuk tegelijk eten.”
GastFrietheid
Om zijn assortiment interessant te houden, deinst Patrick niet terug voor bijzondere creaties. Een mooi recent voorbeeld is zijn creatie Friza. De basis van Friza zijn twee gefrituurde aardappelkoeken. Daar tussen serveert cafetaria Nieuwveld toppings, bijvoorbeeld beef teriyaki. Wat rauwkost maakt het gerechtje af. Maar vooral is Patrick er heilig van overtuigd, dat deze en andere gerechten lekkerder smaken als de gastvrijheid top is. Zelf spreekt hij van GastFrietheid.
Uitgelegd in zijn eigen woorden: “Dat is het plezierige, welkome gevoel dat de gast beleeft bij het contact met een bedrijf, zowel interieur als exterieur. GastFrietheid tonen is een manier om spanning weg te nemen wanneer men elkaar ontmoet; het naar beste kunnen en vanuit je hart de gast oprechte aandacht, veiligheid en comfort bieden. GastFrietheid kost niets, maar levert veel op. GastFrietheid is geen truc; je moet alleen gepassioneerd en gemotiveerd zijn. GastFrietheid is net een stapje méér zetten. Je entertaint de gast vanuit de gedachte dat je terugkrijgt wat je geeft. Mensen vergeten wat je hebt gezegd, vergeten wat je hebt gedaan, maar vergeten nóóit wat voor gevoel je hen hebt gegeven.”
Patrick Nieuwveld vervulde bestuursfuncties bij onder meer Koninklijke Horeca Nederland en vakvereniging ProFri.
